De eerste is in the pocket. Beter resultaat dan ik had verwacht, maar de race was niet zo denderend.
Ik vond Daytona toch best pittig met deze wagens. Geen downforce om mee te werken vanwege de lange stukken vol gas, maar wel een auto die gevoelig is op het gaspedaal. Het duurde even voordat ik eraan kon wennen. Kwam nog altijd een seconde tekort. Kudos aan de Leones voor hun pace. Geen idee waar ik dat vandaan had moeten halen.
De kwalificatie gaf een zesde plek. Daar was ik best content mee. Jammer dat Bas vlotter was, want die had een paar uur eerder nog ongeveer nul vertrouwen in de zaak.
Dubbel roze op de derde rij. Dat kon slechter.
Mooi, overigens, dat er bij de broadcast nog wat aandacht was voor het overlijden van Marcel. Netjes gedaan, heren!
De race begon bar slechts. Waarom we een staande start doen op een nogal zwaar gekanteld wegdek is mij een raadsel, maar iemand zal wel een lollige bui hebben gehad. Alsnog, ik loste het slechter op dan de mensen om me heen, dus mijn start was niet om over naar huis te schrijven. In de eerste bocht werd ik wijd gedrukt, waardoor er onnodig contact ontstond. Vervolgens werd ik in de pit-chicane het gras op gedrukt door iemand die me daar niet gezien had en tot slot ontstond er in bocht twee een opstopping die niet te ontwijken was. Drie bochten en drie keer contact. De auto zag er al behoorlijk gehavend uit, al moet ik zeggen dat ik nog geluk heb gehad in bocht twee, want daar kwamen anderen slechter weg.
Met schade en een veertiende plek onder de riem begon de inhaalrace. Het leek allemaal wel mee te vallen, althans, vergeleken met de mensen die ik inhaalde gaandeweg. Dat ging vrij soepel. Na een kwartier à twintig minuten was ik weer terug waar ik gestart was: op de zesde plek. Daar ben ik niet meer vanaf geweken, al maakte ik het op den duur nog wel spannend voor de mensen achter me en eindigde ik op 0,2 seconden van de vijfde plek toen Kevin zijn laatste ronde verprutste.
Zesde voelt uiteindelijk prima, maar wat een gekluns weer, zo aan het begin van het seizoen.
Felicitaties aan de leeuwtjes en aan Bas die zich prima staande hield in de kuil.
De baangrenzen stonden vandaag trouwens een stuk beter dan tijdens de 2.4 Uren. Dat maakte het rijden aanzienlijk plezieriger.