Aanvankelijk zeer bang voor bandenslijtage, maar qua snelheid ging het wel redelijk.
Aan de kwalificatietijden van Niek en Ronald kon ik niet tippen, zo wist ik. Ik besloot daarom in de kwalificatie maar 1 ding, en dat is in de 1:02.xxx komen is genoeg voor een top 5 en vanaf daar zie ik wel. Het feit is dat ik slechts 1 getimed ronde nodig had en hem daarna maar gelijk parkeerde, aangezien dit een nieuw personal best was. Afwachten dus, redelijk lang stonden Niek en ik nagenoeg op dezelfde tijd en zat ik te wachten tot hij er onderdoor ging. Dit gebeurde uiteraard en stonden we 1 en 2 op de grid.
Bij de start kwam ik gewoon lekker weg en kon me breed maken bocht 1 in. Voor de rest kon ik mijn voorbedachte tactiek uitspelen. De eerste 5 rondes me niet gek laten maken en de pace controleren, dan de race uitrijden. Nou, dat is dan ook zo gegaan. Ik denk dat Niek en ik van heel het veld de makkelijkste race hebben gehad, want volgens mij was onze tactiek nagenoeg hetzelfde. Lekker, P2 had ik nodig!
Race 2 had ik minder zin in... Vanaf P7 starten, niet mijn favoriete plekje... mijn broertje naast mij had een poepstart waardoor ik er gelijk naast kwam. Niek achter mij had weer een hele goede start en Andre kreeg een toe van degene die voor hem reed. Hierdoor reden we 3 breed naar turn 1. Ik probeerde op allebei de heren goed te letten en achteraf had ik voldoende ruimte rechts om al in te sturen, maar ik stuurde een fractie later dan de heren om mij heen en Andre en ik raakten elkaar lichtjes. Hoop niet dat er veel mensen van geschrokken zijn... De intentie was goed zal ik maar zeggen, maar vervelend vond ik het wel, dat je met je beste gedrag tikken probeert te voorkomen en daardoor juist niet aan de rechterkant iemand raakt, maar aan de andere kant... Ik wil 3 schermen!
Ok die start is geweest, herpakken, ritme zoeken. Ik besloot mijn tactiek voort te zetten, eerste rondes koest houden om zo de race mee te kunnen blijven doen. Want wee je gebeente als je de eerste 5 rondes kwalificatierondjes probeert te rijden, kost je dat de race.
Ging prima, kon lekker aansluiten en profiteren van wat foutjes. Ronald was af en toe wat rommelig zo leek het en ik kon zelfs bij de hele krappe bocht naar rechts een aanval proberen maar dat was eigenlijk van iets te ver weg, en die hobbels in de weg daar maakten mijn remweg net wat minder soepel dan ik zou willen. Inhalen was sowieso niet erg gemakkelijk op deze baan afgezien van het lange rechte stuk. Waar ik zelf helaas net niet de mogelijkheid had om een inhaalpoging te doen, en ik er later door Niek buitenom werd ingehaald. Pleuris gozer dacht ik, het zal wel weer niet.. Maar goed, dan moet je de laatste bocht maar beter uitkomen, dan krijgt hij de kans niet zullen we maar zeggen
Na de teamorders achter Ronald aan gereden, tja. Druk zetten in de hoop dat hij er een potje van ging maken. Ik was de snellere volgens mij, maar echt ernaast zetten was er ook niet meer bij. De kans bij de remfout van Ronald was de beste die ik had maar kon er net niet van profiteren, ik moest buitenom in de daarop volgende bocht. Dit lukte me bij Ruben eerder wel, maar Ronald kon hem er net voor houden.
Op een gegeven moment zag ik ook Rene in mijn spiegels komen. Toen ben ik me gaan settelen voor de positie om de boel uit te rijden en ik zou wel zien wat Ronald ging doen. Erg hard pushen kon ik niet meer, dus in principe ging ons gevecht wel gewoon door, maar allebei waren we volgens mij niet meer heel erg hard met elkaar bezig
Lekker gescoord weer, redelijk tevreden met mijn huidige stand in het kampioenschap. Ik vind alleen dat het van te ver moet komen tot nu toe... Volgende keer ben ik er helaas niet bij, en ik wil toch een top 3 klassering verzilveren aan het einde van 2018-1. Beloftes beloftes, eens zien wat er van komt, met 2 gegarandeerde nul resultaten.